CZASY ZATRACENIA
Dama o sercu ze smutku, w sen pogrąża się
Ma miłość do złego przywiodłą ją do mnie
Łzy tysiąca osób do grzechu pchnęły ją
Czasy zatracenia pochłaniają mnie
Oooh to właśnie ja, tak mi ciebie żal
Oooh to właśnie ja, tak mi ciebie szkoda w ten czas
Nie sposób nie postradać rozumu
Żyjąc w nieswoich czasach
Płynąc z pełnym wiatrem w żaglach
Świetliki tańczą w żarze
Psy gończe wyją do księżyca
Okręt mój o północy odpływa
Nie powiem, bym wcześnie wrócił tu
Przebudzeni, daleko, daleko z tąd
Żar z mej świecy drogę wskazuje mi
Łzy tysiąca osób do grzechu pchnęły ją
Czasy zatracenia pochłaniają mnie...
sobota, 11 lutego 2012
Seasons Of A Wither tłumaczenie tekstu
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz