niedziela, 11 grudnia 2011

Zagubiony Książe Farba

Mówił, że nie ma po co żyć

Tłumaczył się, że nie ma nic

Bo stracił dom i młodzieńcze sny

Nie miał siły by opanować łzy


Kolejny dzień nie cieszył Go

I nie czekał na pierwszy promyk słońca

Nie uśmiechał się, wciąż ocierał łzy

Myślał jestem sam może jestem zły


Był jak mgła

Niewidzialny tajemniczy

Był jak kruchy róży kwiat delikatny

Był jak cichy wiatr

Całkiem wolny lecz samotny

Jak ocean bez dna nieszczęśliwy


Mówił, że to nie jego świat

Pragnął wrócić tam, gdzie się rodzi dusza

Gdzie zostawił tą najważniejszą rzecz

Wielką przyjaźń i miłość ponad śmierć



Był jak mgła

Niewidzialny tajemniczy

Był jak kruchy róży kwiat delikatny

Był jak cichy wiatr

Całkiem wolny lecz samotny

Jak ocean bez dna nieszczęśliwy


Hey ye hey ye hey yea

uua uua uua uua uua ……


Był jak mgła

Niewidzialny tajemniczy

Był jak kruchy róży kwiat delikatny

Był jak cichy wiatr

Całkiem wolny lecz samotny

Jak ocean bez dna nieszczęśliwy



Więc dalej idź mój zagubiony Książe

Szukaj szczęścia ja wiem, że odnajdziesz je

I odzyskasz swe zagubione sny

Bo nie jesteś sam i nie jesteś zły

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz