CZASY ZATRACENIA
 
  
 Dama o sercu ze smutku, w sen pogrąża się
  
 Ma miłość do złego przywiodłą ją do mnie
  
 Łzy tysiąca osób do grzechu pchnęły ją
  
 Czasy zatracenia pochłaniają mnie
  
 Oooh to właśnie ja, tak mi ciebie żal
  
 Oooh to właśnie ja, tak mi ciebie szkoda w ten czas
  
 Nie sposób nie postradać rozumu
  
 Żyjąc w nieswoich czasach
  
 Płynąc z pełnym wiatrem w żaglach
  
 Świetliki tańczą w żarze
  
 Psy gończe wyją do księżyca
  
 Okręt mój o północy odpływa
  
 Nie powiem, bym wcześnie wrócił tu
  
 Przebudzeni, daleko, daleko z tąd
  
 Żar z mej świecy drogę wskazuje mi
  
 Łzy tysiąca osób do grzechu pchnęły ją
  
 Czasy zatracenia pochłaniają mnie...
sobota, 11 lutego 2012
Seasons Of A Wither tłumaczenie tekstu
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz